นักกีฬายิงธนูคนพิการจากทั่วโลกได้มาประชันฝีมือในรายการแข่งขัน 2025 ASIA PARA CUP – WORLD RANKING TOURNAMENT ระหว่างวันที่ 4-11 กุมภาพันธ์ ณ กรุงเทพฯ ประเทศไทย การแข่งขันครั้งนี้รวมนักกีฬา 53 คน จาก 11 ประเทศ อาทิ เยอรมัน, ฮ่องกง, อินโดนีเซีย, อินเดีย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, สโลวีเนีย, ไต้หวัน, สหรัฐฯ และไทย ซึ่งเป็นเวทีที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถและความแข็งแกร่งของนักกีฬาทุกคน

ในวันสุดท้ายของการแข่งขัน นักกีฬาไทยสร้างความตื่นเต้นด้วยการคว้าเหรียญทองสองรางวัล โดย "โจ้" ศุภวัฒน์ สมุทรไชยกิจ สามารถเอาชนะ ชาง ไช ซุน จากไต้หวัน ในประเภทบุคคลชาย M-W1 Compound (กล้ามเนื้ออ่อนแรง) ธนูทดกำลัง ด้วยคะแนน 127-119 ทำให้เขาคว้าเหรียญทองแรกให้กับตัวเองและเป็นเหรียญทองที่สามของทีมยิงธนูคนพิการทีมชาติไทย ขณะเดียวกัน "หนูนา" ภัทรภร ปัตตะแวว ก็สามารถคว้าเหรียญทองแดงจากการแข่งขันประเภทบุคคลหญิง RWO ธนูโค้งกลับ ด้วยผลการแข่งขัน 7-1

ผลการแข่งขันยิงธนูคนพิการ ASIA PARA CUP – WORLD RANKING TOURNAMENT แสดงให้เห็นถึงความสามารถและความมุ่งมั่นของนักกีฬาไทย ไม่ว่าจะเป็นการคว้าเหรียญทอง 3 เหรียญ จากประเภทต่างๆ เช่น ดับเบิ้ลทีมชาย CMO ธนูทดกำลัง, ดับเบิ้ลทีมหญิง RWO ธนูโค้งกลับ, และประเภทบุคคลชาย M-W1 Compound (กล้ามเนื้ออ่อนแรง) นอกจากนี้ยังมีการคว้าเหรียญเงินและเหรียญทองแดงเพิ่มเติม การแข่งขันนี้ไม่เพียงแต่เป็นการแสดงความสามารถทางกีฬาเท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึงความมุ่งมั่นและความพยายามอย่างต่อเนื่องของนักกีฬาทุกคน ซึ่งเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่เยาวชนและผู้ที่สนใจในกีฬาคนพิการ

เรื่องราวของฮิรายามะ ผู้ทำงานในห้องน้ำสาธารณะ เล่าถึงการช่วยเหลือเด็กที่หลงทางจนได้พบแม่ของเขาอีกครั้ง และแสดงให้เห็นถึงการใช้ชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรีและยึดติดในกิจวัตรประจำวันที่ทำให้เขามุ่งมั่นอยู่กับปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นการทำงานหรือเวลาว่าง เขาเลือกใช้อุปกรณ์แบบแอนะล็อกเพื่อรักษาสมาธิและความสงบ นอกจากนี้ เขายังมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นกับคนรอบข้าง ซึ่งทำให้วันธรรมดาของเขาเต็มไปด้วยความหมาย

การช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความจริงใจ

ฮิรายามะ แสดงให้เห็นถึงความเอื้อเฟื้อและความใส่ใจต่อผู้อื่น เมื่อเขาพบเด็กที่กำลังร้องไห้ในห้องน้ำ เขาได้ค่อยๆ ส่งมอบความปลอดภัยและความสบายใจให้กับเด็ก โดยนำพาเด็กออกจากสถานการณ์นั้นและพาไปหาแม่ แม้ว่าแม่ของเด็กจะตอบแทนด้วยการทำความสะอาดมือของลูกหลังจากสัมผัสกับฮิรายามะ แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจ เพราะความสุขของเขาอยู่ที่การเห็นเด็กกลับมาอยู่ในอ้อมแขนของแม่

เหตุการณ์นี้สะท้อนให้เห็นถึงความจริงใจและการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนของฮิรายามะ เขาเลือกที่จะโฟกัสที่ความสำเร็จในการช่วยเหลือผู้อื่นมากกว่าความคิดเห็นของผู้อื่น เขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและภูมิใจในงานที่ทำ ไม่ว่าจะเป็นการดูแลห้องน้ำหรือการสนับสนุนผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ เขารักในเสียงเพลง หนังสือ และความเงียบสงบของชีวิตประจำวันที่เขาเลือกเอง ซึ่งทำให้เขาสามารถอยู่กับปัจจุบันได้อย่างสมบูรณ์

ชีวิตประจำวันที่มีความหมาย

ชีวิตของฮิรายามะ อาจดูเหมือนซ้ำซาก แต่เขาใช้กิจวัตรประจำวันเป็นเครื่องมือในการมุ่งมั่นอยู่กับปัจจุบัน เขาเลือกใช้อุปกรณ์แบบแอนะล็อก เช่น โทรศัพท์รุ่นเก่าและเครื่องเล่นเพลงแบบโบราณ เพื่อหลีกเลี่ยงความรบกวนจากเทคโนโลยีสมัยใหม่ ที่อาจจะทำให้เขาเสียสมาธิ

นอกจากนี้ เขายังมีช่วงเวลาที่ยากลำบากและเจ็บปวดในอดีต แต่เขาไม่ปล่อยให้ความเศร้าครอบงำชีวิตเขา เขาพบความสุขจากการพบปะผู้คนในร้านอาหารเล็กๆ หลังเลิกงาน และทุกสุดสัปดาห์ที่บาร์แห่งหนึ่ง เจ้าของร้านหญิงสูงวัยที่ชอบเล่นกับเขาทำให้เขามีความสุขในวันหยุดของเขา การมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นกับคนรอบข้าง รวมถึงการยึดติดในกิจวัตรประจำวันที่ทำให้เขามุ่งมั่นอยู่กับปัจจุบัน ทำให้วันธรรมดาของฮิรายามะ เต็มไปด้วยความหมาย